post

Unua postpandemia junulara Festo en Havano

Post preskaŭ dujara paŭzo en la agadoj de KEJO ni alvokis junulojn al nia unua festo. Kvankam fizikaj ĉeestaj aranĝetoj jam okazis en la nacia sidejo de KEA dum novembro kaj decembro bedaŭrinde ili estis kvazaŭ testoj kaj unuaj paŝoj por reaktivigi la agadojn de la asocio.

3 eksprezidentoj de KEJO (Javier, Ariadna kaj Carlito) kun Carlos kaj Luis Enrique!
En la foto: 3 eksprezidentoj de KEJO (Javier, Ariadna kaj Carlito) kun Carlos kaj Luis Enrique!

Junuloj iugrade aktivis dum pandemio ĉe la reto sed vere ne organizitaj, pluraj el ni partoprenis la retajn kongresojn kiel IJK kaj UK sed apenaŭ agis naciskale. Adapto al la nunaj retaj agadoj ne estis tro facile por ni ĉefe pro la ne tiom facila retkonekta situacio el la lando sed feliĉe nia asocio kaj la nacia ministerio pri Kulturo iom helpas kaj instigas reaktivigi la kulturajn kaj edukajn agadojn al kiuj ni tuj aliĝis.

Kiel parto el tio ni decidis kunigi fortojn kaj organizis la 1-an esperantistan feston de la jaro al kiu estis invititaj preskaŭ la tuta membraro de KEJO en Havano, kelkaj eksmembroj kaj novaj lernantoj/interesitoj. La akcepto estis tuja kaj la partopreno mirinde granda post preskaŭ dujara nur reta agado!

Kadre de la Asembleo de Havanaj Esperantistoj ni ankaŭ diskutis pri nia junularo kaj eblaj agadoj por 2022:

  • Libro Foiro 2022 (prokrastita por aprilo flanke de MINKUL)
  • Somera programo
  • JuSKA (nia nacia aranĝo)

Sen esti tro ambiciaj ni revenas al niaj kutimaj agadoj eĉ se multo estas farenda!

La blonda parfumo

Rakonteto de Lázaro Ochoa

Inter malkonatuloj kaj junaj kelnerinoj mi manĝis la lastajn pasteĉojn kaj trinkis kafon ĉe mia prefera kafejo de Havano, tre proksime al la Nacia kapitolo; kiam mi sentis tiun parfumon, ŝian parfumon. Nemovebla mi estis inter pensoj, preskaŭ magikaj de memoroj kaj revoj, preskaŭ forgesitajn pro multaj jaroj. Mi ne povis daŭri kun mian manĝaĵon aŭ apenaŭ pensi, estis multaj emocioj dum tro malmulta tempo.
Mi sentis malfeliĉa, laca kaj iomete maltrankvila; ne povis kredi ŝian prezenson en tiu loko, en mia loko, kie neniam mi estis kune kun ŝi ĉar ĉiam kredis ke ne estus inda loko pro sia eleganteco. La odoro ludis kun miajn sensojn, estis kiel se mi povus tuŝi ŝin; sia virina imagaĵo, bela kaj blonda estis prescaŭ reala en mia menso.
Poste de tiom jaroj, jam mi forgesis ŝian visaĝon, sed en tiu momento mi povis vidi ŝin kiel se estus la unua fojo. Dankon al Dio mi sciis ke estus nur malbona ludo de mia menso. Sed ankoraŭ mi sciis ke tiu estis ŝia parfumo, sciis ke ne estis ebla sia prezenso en tiu loko. Ŝi foriris al Usono de multaj jaroj antaŭe kaj se revenus, ne venus al la plej malkonata kafejeto de Havano.
Kiam fine mi sentis mian koron kaj miajn sensojn estis plene normalaj, kaj ŝia imagaĵo malaperis; mi decidis lasi la lokon kie apenaŭ mi povis havi oksigenon ĉar ŝia aromo estis plene en la aero.
Mi pagis mian fakturon, kaj time estaris, time pro la eblo de ke ŝi estus tie… sed ne, eĉ nek estis blondulino en la salono, tiel mi pensis. Kiam mi eliris al la strato, la klimo estis malvarmega, la ŝielo havis multajn nubojn kaj mi pensis ke ĝi ne estis sufuŝe granda, almenaŭ ne por la nuboj.
Subite, mi aŭskultis malfortan vokon kiu pronocis mian nomon per glaca voĉo… kaj… ŝia hararo jam ne estis blonda.

Entomologia Voyeur

Rakonteto de Lázaro Ochoa

Plene sen zorgon, ambaŭ ĝuas de la plejn grandan plezuron ke nur povas eksisti inter du korpoj kiuj volas senti la miro de la amoro. Ili tuŝas kaj ĝuas siajn korpojn sen koni pri mia kaŝa ĉeesto inter la altaj herboj. Mia kamuflo inter la plantoj kaj arbustoj permesis min vidi sen temi, ĉar neniu povus vidi min. Tiu spektaĵo estis vere bela momento, la natura amo sen artifikoj ĉiam estis mia prefera teatraĵo.
Ama teatraĵo digna de aperi en la plej grandaj kaj famaj teatroj de la mondo, digna de aperi en ĉiu kinejo de ĉiu lando kiel vera ĉefverko. Tiu momento estis nur dankon al la perfekta lerto por ami ke Dio donis al ĉiu kreitaĵo sur la tero, kaj hodiaŭ mi estas atestanto de tio. Vidi por mi estas kiel partopreni, mi sentas min kiel se estus parto de la natura danco, de la biologiaj deziroj.
Poste kelkaj minutoj —por mi preskaŭ eternaj minutoj— jam mi ĉio konis pri la konduto de la pasia paro. Sed, subite la virina figuro kruele mordas la kapon de sia paro, granda peco de haŭto elŝiras de sia visaĝo. Nur ekas, kaj multaj mordoj elŝiras multajn aliajn pecojn de haŭto kaj muskoloj. Strange sia vira paro nenion sentas —almenaŭ tio aspektas— kaj la seksumadon normale kontinuigas. Mi konfuze eliras de inter la altaj herboj, jam ili vidas min sed nenion faras.
Krude, per miaj ŝuoj mi kunpremas ilin kontraŭ la grundo ĝis senti kiel eksplodas siajn malfortajn korpojn, kaj siaj internaĵoj estas sterko por la tero.
—Definitive, la entomologio ne estas por mi!

T-ĉemizoj de KEJO

Cele al informado kaj videbligo de nia sekcio ni decidis fari kelkajn T-ĉemizojn pri KEJO kaj Esperanto. Ni profitis la okazon ke Lisandra veturis al Rusio por pli facile fari ilin.

Desegnaĵoj estis farita de Lazaro Ochoa nia prezidanto kaj dizajnisto. Bedaŭrinde ili ne povis esti tuj faritaj sed la plano restas por la venonta okazo. Jen unu el la malsamaj t-ĉemizoj.

T-ĉemizoj de KEJO por 2020 dezegnaĵoj de Lazaro Ochoa

Afiŝo pri ĉiumatena Arboplantado dum JuSKA 2019

Afiŝo de nia ĉijara aranĝo “Arboplantado“. Jam estas kutimo dum niaj naciaj e-aranĝoj planti arbojn, kutimo/tradicio starigita de nia fakgrupo KoNoA (Kubaj Naturamantoj). Ĉijare plia kialo estos la fajregoj, kiuj okazas en la Amazono.

Ĉiumatene ĉiuj estas invititaj je la 8a atm. planti arbon. Ĉiu delegitaro portu plantetojn kaj klarigu kiu ĝi estas, kiel ĝi nomiĝas kaj aliaj tratoj pri la arbo.